Disco 1 (blauw) - Hoofdstuk 9 - Aan het hof van koningin Dido oefentoetsen & antwoorden

a) (9A) olim: vroeger, eens, ooit b) (9A) interea: ondertussen c) (9A) aurum: goud d) (9A) antea: eerder e) (9A) valde: zeer, heel erg f) (9A) mox: weldra, spoedig g) (9A) habere in animo: van plan zijn h) (9A) socius: bondgenoot, vriend i) (9A) verbum: woord j) (9A) maritus: echtgenoot k) (9B) moenia: (stads)muren l) (9B) num: toch niet? m) (9B) ostendere: tonen n) (9B) gaudere (2x!): 1. blij zijn 2. zich verheugen (over) o) (9B) adeo: zo(zeer) p) (9B) agere (2x!): 1. voeren 2. leiden q) (9B) quidem: weliswaar, echter r) (9B) forma: gestalte, uiterlijk s) (9B) desiderare (2x!): 1. missen 2. verlangen (naar)   a) posse: kunnen / potui b) redire: teruggaan / redii c) condere: stichten, opbergen / condidi d) decipere: bedriegen / decepi   a) ik: vocaveram b) jij: vocaveras c) hij: vocaverat d) wij: vocaveramus e) jullie: vocaveratis f) zij: vocaverant   a) ik: nolo (een samentrekking van non + volo) b) jij: non vis c) hij: non vult d) wij: nolumus (een samentrekking van non + volumus) e) jullie: non vultis f) zij: nolunt (een samentrekking van non + volunt)   a) ik: ii b) jij: isti (let op: deze begint niet met ii-) c) hij: iit d) wij: iimus e) jullie: istis (let op: deze begint niet met ii-) f) zij: ierunt   a) Aeolus, de god van de wind, veroorzaakte in opdracht van Juno de storm die Aeneas bij Dido bracht. b) Juno haatte de Trojanen en wilde Aeneas tegenwerken. Bovendien wist zij dat Aeneas ooit een volk zou stichten dat haar lievelingsstad Carthago zou vernietigen. Ze had dus liever dat hij bij Dido bleef. c) Dido’s zus Anna adviseert Dido om haar dode echtgenoot te vergeten en aan een toekomst met Aeneas te denken. d) Paris gaf Venus de gouden appel. Door zijn oordeel kreeg Juno een hekel aan Trojanen. Daardoor ontstond bovendien de Trojaanse oorlog waardoor Aeneas moest vluchten.  e) Venus is Aeneas’ moeder. Ze helpt de liefde tussen Aeneas en Dido een handje (maar die zal toch niet eeuwig duren helaas). a) desideraveram: desideraveramus = wij hadden verlangd/gemist b) potuerat: potuerant = zij hadden gekund c) eo: imus = wij gaan d) ibas: ibatis = jullie gingen e) malo: malumus = wij willen liever f) vult: volunt = zij willen g) noluisti: noluistis = jullie wilden liever h) voluerat: voluerant: zij hadden liever gewild i) non vult: nolunt = zij willen niet j) redieram: redieramus = wij waren teruggegaan 1. Aeneas was na een/de vreselijke storm met zijn bondgenoten op de kust van Afrika aangekomen. 2. Intussen had Dido hem vriendelijk ontvangen en weldra was ze verliefd op de dappere man. 3. Ze zei tegen de man: “Vroeger leefde ik ergens anders met mijn echtgenoot en mijn broer, maar mijn broer heeft ons bedrogen. 4. Lange tijd wilde hij mijn echtgenoot doden en zijn goud roven. 5. Op een dag ging mijn echtgenoot naar de stad, maar hij is nooit naar huis teruggegaan/-gekomen/-gekeerd. 6. Die nacht verscheen mijn echtgenoot Sychaeus aan mij in mijn slaap en hij zei: 7. “Jouw broer heeft mij gedood. Hij wilde liever het goud stelen dan met ons (samen) leven.” 8. Daarna ben ik hierheen gevlucht en nu probeer ik een stad te bouwen, zonder hulp. 9. Je verlaat mij toch niet? Wil je mij helpen?” 10. Aeneas had de woorden van de koningin zeer aandachtig (aan)gehoord en hij dacht na: 11. Het uiterlijk van de koningin beviel hem. Bovendien was hij nog steeds erg zeeziek… 12. Hij antwoordde Dido: “Ik wil niet weer op zee varen. Ik ben van plan hier te blijven.”   Toelichting van één lastige zin, zin 4:  Diu maritum necare et aurum eius rapere volebat. eius: van hem/zijn Er is één persoonsvorm (volebat), waar twee infinitivi vanaf hangen (necare en rapere, verbonden door et): ‘hij wilde … doden en … roven.” Vertaal dus niet: “Hij doodde … en hij wilde roven.” Er staat geen onderwerp in de zin, dus je moet het onderwerp van de vorige zin nemen (frater > ‘hij’). maritum is het lijdend voorwerp bij necare; aurum is het lijdend voorwerp bij rapere. TIPS: Begin bij het vertalen van een zin bij de persoonsvorm (die vrijwel altijd achteraan staat). Kijk goed naar de uitgang en bepaal welke persoonsvorm het precies is. Let goed op de tijd! Bepaal of bij die persoonsvorm alleen een onderwerp moet komen of ook een lijdend voorwerp en misschien ook een meewerkend voorwerp. Soms moet de persoonsvorm aangevuld worden met een infinitivus (heel werkwoord). Dat kunnen ook meerdere infinitivi zijn. Zoek de nominativus die het onderwerp moet zijn. Als er geen nominativus in de zin staat, neem dan het onderwerp van de vorige zin en vul ’hij’, ‘zij’ of ‘het’ aan. Neem de accusativus als lijdend voorwerp. Een accusativus kan ook géén lijdend voorwerp zijn. In dat geval staat de accusativus achter een voorzetsel waarbij ‘+ acc.’ bij de woordjes staat. Neem de dativus als meewerkend voorwerp. Een dativus kan ook een aanvulling zijn bij een werkwoord dat je ‘+ dat.’ geleerd hebt. Een ablativus is meestal een aanvulling bij een voorzetsel of een werkwoord dat je ‘+ abl.’ geleerd hebt. Blijft er een ‘losse’ ablativus in de zin over, voeg dan ‘met’ of ‘door’ in de vertaling toe (of een ander voorzetsel dat beter past).