Nectar 4.1 FLEX - Hoofdstuk 17 - DNA oefentoetsen & antwoorden

A is correct. Bij de DNA-replicatie wordt het dubbelstrengs DNA eerst geopend door DNA-helicase (stap 1).Hierna koppelt DNA-polymerase vrije nucleotiden aan de bestaande strengen (stap 2).Op de lagging strand worden korte stukjes DNA (Okazaki-fragmenten) gevormd, die uiteindelijk worden verbonden door DNA-ligase (stap 3). C is correct. De genetische code is redundant omdat meerdere codons hetzelfde aminozuur kunnen coderen (bijvoorbeeld serine wordt gecodeerd door zes verschillende codons). De genetische code is universeel; bijna alle organismen gebruiken dezelfde codon tabel. De genetische code is niet overlappend; elk codon bestaat uit drie nucleotiden en wordt apart gelezen. Een nucleotide maakt deel uit van slechts één codon tegelijk. Er zijn start- (AUG) en stopcodons (UAA, UAG, UGA) die de eiwitsynthese reguleren. Exons: Coderende stukken DNA die na transcriptie behouden blijven en vertaald worden in eiwitten.Introns: Niet-coderende stukken DNA die tijdens RNA-processing uit het pre-mRNA worden verwijderd.Belang: Splicing zorgt ervoor dat alleen de relevante exons in het uiteindelijke mRNA terechtkomen, waardoor correcte en functionele eiwitten worden gevormd. DNA-polymerase is nodig voor DNA-replicatie.Een mutatie kan leiden tot fouten in replicatie, zoals vertraagde celdeling, meer mutaties of zelfs celsterfte als de fout ernstige gevolgen heeft.Dit kan bijdragen aan ziektes zoals kanker als de mutatie de controle over de celcyclus beïnvloedt. Het mRNA dient als een sjabloon voor de opbouw van een eiwit tijdens translatie.mRNA wordt gevormd tijdens transcriptie en bevat de genetische code die wordt afgelezen door ribosomen tijdens de translatie om een eiwit te vormen.  Antwoord C is correct. DNA-polymerase heeft een primer nodig om te starten met de synthese van een nieuwe streng. A is onjuist omdat DNA-replicatie plaatsvindt tijdens de S-fase van de celcyclus, niet tijdens de mitose. B is onjuist omdat de leading strand continu wordt gerepliceerd in de 5' → 3' richting, terwijl de lagging strand in stukjes (Okazaki-fragmenten) wordt gesynthetiseerd.D is onjuist omdat helicase het DNA ontwindt. Omdat cytosine (C) en guanine (G) complementair zijn, geldt dat ook G 23% beslaat. Samen vormen C en G dan 46% van het DNA. De resterende 54% bestaat uit adenine (A) en thymine (T), die elkaar complementeren. A en T beslaan daarom elk 27%, dus het DNA bestaat voor 27% uit thymine. PCR wordt gebruikt om kleine hoeveelheden DNA te vermeerderen tot een hoeveelheid die groot genoeg is voor analyse. In forensisch onderzoek wordt het DNA uit sporenmateriaal, zoals bloed of haar, gekopieerd om voldoende DNA te verkrijgen voor bijvoorbeeld DNA-profielanalyse, wat kan leiden tot identificatie van een verdachte of slachtoffer. Antwoord D: RNA en genexpressie.Wanneer een actief gen aangetoond moet worden, wordt dit middels genexpressie gedaan. Het gen komt dan tot uiting. Hiervoor moeten ze RNA hebben gebruikt omdat van DNA geen eiwit gemaakt kan worden. Genexpressie gaat namelijk in stappen. Eerst maak je van DNA RNA en daarna wordt er in de ribosomen een eiwit gevormd en is het gen dus tot expressie gekomen.  De merkers kunnen afkomstig zijn uit zowel de poep als de geslachtscellen.DNA zit in alle lichaamscellen. Dus ook in de cellen waar poep uit bestaat. Hierin zitten namelijk altijd darmcellen of slijm afkomstig uit de darmen. Ook in geslachtscellen zit DNA, dit wordt gedurende de meiose gekopieerd en een deel hiervan (de helft) gaat naar de geslachtscel. Tip:Ben je even kwijt hoe dit proces in elkaar stak? Kijk in je BINAS. Je hoeft het dus niet uit je hoofd te leren want het staat in je BINAS. Antwoord A. Eiwitten worden gemaakt van een bepaalde nucleotidevolgorde. Nucleotide kunnen in verschillende volgordes voorkomen en zo andere eiwitten vormen. Om een soort te identificeren heb je bepaalde nucleotide volgorde nodig die leiden tot genexpressie. Deze moet identiek zijn aan het DNA wat je test, dan behoort het tot dezelfde soort. Het is een unieke code.  Bacteriën hebben geen endoplasmatisch reticulum / golgi-systeem. Hierdoor wordt het eiwit niet gevouwen.Het eiwit voldoet hierdoor niet aan de specificiteit en is onbruikbaar. Uit je antwoord moet in ieder geval blijken dat een puntmutatie de verandering van een nucleotide is. De volgorde verandert. Kijk maar eens in je BINAS wat het verschil van een codon voor een effect heeft.Hierdoor kan er een ander eiwit ontstaan tijdens het maken van een eiwit uit RNA in de ribosomen.  Antwoord C is correct.De DNA-sequenties van de organismen verschillen op de herkenningsplaatsen van het enzym.Restrictie-enzymen knippen DNA op specifieke sequenties. Als deze sequenties niet in hetzelfde patroon bij beide organismen voorkomen, zullen er verschillende aantallen en lengtes van fragmenten ontstaan. Dit is niet direct afhankelijk van het aantal genen of de lengte van het totale DNA, maar van de aanwezigheid van de specifieke herkenningssequenties. Antwoord C, een puntmutatie die een stopcodon introduceert in plaats van een regulier codon is juist.Antwoord A: UCU en UCC coderen beide voor serine, waardoor er geen verandering in het eiwit plaatsvindt.  Antwoord B: Een deletie van drie nucleotiden verwijdert een aminozuur, maar verandert niet het leesraam (frameshift). Dit kan impact hebben, maar niet altijd leidt het tot functieverlies.  Antwoord C: Een vroegtijdig stopcodon resulteert in een verkort eiwit dat mogelijk niet functioneel is, wat vaak leidt tot een verlies van eiwitfunctie.  Antwoord D: Een insertie in een intron heeft waarschijnlijk geen effect, aangezien introns meestal niet worden vertaald.