KERN Nederlands Taal & Cultuur - Hoofdstuk L: 11 t/m 16 - Literatuur: Proza oefentoetsen & antwoorden

Narratologie betekent ‘verhaaltheorie’. Bij de narratologie horen begrippen die je nodig hebt om kritisch over verhalen te kunnen praten. De grondelementen van elk verhaal vormen de personages, gebeurtenissen, het vertelperspectief en de tijd en ruimte. Een verhaal heeft één of meer hoofdpersonen en diverse bijfiguren. Bijfiguren noemen we ook wel flat characters. Hoofdpersonen zijn complete karakters die een ontwikkeling doormaken. Hierdoor worden ze round characters genoemd. Schrijvers karakteriseren hun personages op twee manieren: expliciet en impliciet. Bij expliciete karakterisering geeft de verteller direct informatie over het personage, dit wordt ook wel telling in het Engels genoemd. Bij impliciete karakterisering ontdekt de lezer zelf het karakter van het personage; in het Engels ook wel showing genoemd. Er zijn drie soorten vertellers: een ik verteller, een hij/zij verteller en een alwetende verteller. Bij een ik- verteller maken we onderscheid tussen een vertellende en een belevende ik. Een vertellend ik vertelt alleen over de gebeurtenissen en personages. Een belevend ik neemt ook zelf deel aan de gebeurtenissen en is dus een personage in het verhaal.  Het perspectief van verhalen met een belevend ik is voor honderd procent subjectief. Dit wordt ook wel een onbetrouwbaar perspectief genoemd. De hij/ zij verteller wordt ook wel personale verteller genoemd. Deze verteller is niet merkbaar aanwezig. Het verhaal wordt door de ogen en het bewustzijn van een of meer personages gezien. Er is sprake van een …- of … perspectief. Tot slot onderscheiden we de alwetende verteller. Deze wordt ook wel een auctoriale verteller genoemd. Deze neemt niet deel aan het verhaal en staat er als het ware boven. Hij kent alle personages. Als deze verteller ook geen commentaar en/of mening over de personages heeft, noemen we dit een neutraal perspectief.  OmschrijvingHoort bij basisbegrip…Een gebeurtenis die heel uitgebreid beschreven wordt waarbij de tijd opgerekt wordt met als doel de spanning van de lezer vast te houden.TijdsvertragingDe tijd die de schrijver in het verhaal beschrijft.Vertelde tijdWanneer de tijd in een logische volgorde verloopt.ChronologischHandelingen/ verhaalgeschiedenisPlotWanneer de schrijver direct informatie geeft over het karakter.Expliciete karakteriseringDe ruimte die bepalend is voor de sfeer en de dramatische handelingen die wel of niet kunnen plaatsvinden.SettingKarakter dat nauwelijks is uitgewerkt in het verhaal; de lezer leert dit personage maar heel oppervlakkig kennen.Flat characterDe tijd die nodig is om het verhaal te lezen.VerteltijdDe lezer ontdekt zelf het karakter van het personage.Impliciete karakteriseringCompleet karakter dat in de loop van het verhaal een ontwikkeling doormaakt en een verleden en een heden heeft.Round character Door de gebeurtenissen op een staccato-achtige manier te beschrijven en de zinnen kort te houden, beschrijft Mulisch hier de snelle gedachtegang van Anton op de gebeurtenissen die ook snel op elkaar volgen. Je wordt als lezer als het ware per seconde meegenomen met de gebeurtenissen in het verhaal.  Er is sprake van een personale verteller en een meervoudig perspectief. Dit is te zien aan het feit dat de verteller zelf geen rol in het verhaal heeft (personale verteller) en we de gedachten van zowel de arme man als de rijke vrouw kunnen volgen (meervoudig perspectief). Door een open einde te kiezen wordt de lezer uitgenodigd om de vraag aan het einde van het verhaal zelf te beantwoorden (“Waarom heb ik poep gegeten?”) en na te denken over de vraag hoe ver wij zelf zouden gaan om ons doel te bereiken.  Hij heeft het over het ‘doorslikken van een meloen’ omdat het Nationaal Warmtefonds het openstaande bedrag van ruim twee miljoen moet herfinancieren en dat de eigenaren (van de flat) nu zelf ook een meloen door moeten slikken omdat zij lange tijd maandelijks hoge kosten moeten gaan betalen.Met het ‘doorslikken van een meloen’ doelt hij op het moeten accepteren van iets groots en vervelends dat moeilijk is, net zo moeilijk als het doorslikken van een meloen zou zijn.Je kan nog niet 100% zeker van je zaak zijn, totdat alles echt geregeld en afgehandeld is.  Abdollah verwijst naar het thema ‘vluchteling’ met de volgende motieven: - een zeldzame vogel met groene ogen (regel 3) - vogels die van ver komen (regel 6) - wat voor soort vogel was het? (regel 11) Regels 57- 61: hedenRegels 61- 68: toekomstRegels 69 - 71: verledenRegels 71- 73: toekomstRegels 74 - 79: heden Regel 67- 69: “De eerste tijd na de bevrijding… bij.” Regel 74- 75: “Er was brood dat steeds lichter van kleur werd, er was een bed waar je onbedreigd in kon slapen…” Het zou kunnen dat de schrijfster met deze zin impliciet de hongersnood beschreef tijdens de Tweede Wereldoorlog en het feit dat de- ik toen een klein meisje was dat honger leed en steeds geconfronteerd werd met de appel op het tinnen bord op het schilderij.